sábado, 20 de octubre de 2012

Tras la pista: Eric Sánchez

Por Noemí Moreira (@8nOnO)

“Para mí ha sido un orgullo haber pertenecido a la familia Obradoirista. Sin duda una de las mejores aficiones, implicadas al máximo con su equipo y sus jugadores. A mí personalmente me trataron genial, fue un gran año tanto por los éxitos deportivos como por la experiencia personal, por la gente que conocí allí y con la que aun mantengo contacto.”

Con estas palabras algaba el onubense su paso por el Obra. Nacido en Huelva en 1982 Eric se formó en la cantera del Cajasol, por aquel entonces conocida con el nombre de Caja San Fernando de Sevilla. Jugó en este club durante tres temporadas y después de competir dos años no consecutivos en Leb Plata se asentó en la Leb Oro.

En la temporada 2010/2011 aterrizaba en el conjunto santiagues dónde firmó uno de sus mejores años, reencontrandose después de varios años con Moncho Fernandez con el que había conincidido en el 2008 cuando jugaba en el Villa de los Barrios.

Caracterizado por su entrega y rapidez en el campo fue bautizado con el nombre de “El Corre caminos de Sar”. Junto a Andrés Rodriguez formaron una de las mejores parejas de bases de la temporada logrando así, con el resto del equipo, el ansiado ascenso a la ACB. Grabado sigue en la retina de muchos aficionados aquel mágico momento en el que el onubense subido a hombros de Deron Washinton cortaba la red de la canasta en la cancha del Ford Burgos.

Buscando nuevos retos, luego de jugar en Santiago y estar un breve periodo de tiempo en el Gandía Básket, Eric Sanchez se fue a demostrar toda su potencial al Astrum Levice (Republica Checa) donde cautivó a todo el mundo no solo por su buen juego, sino también por su gran personalidad.

Actualmente forma parte de la pareja de bases del Lobe Huesca en leb oro. Desafortunadamente nuestro exobradoirista a sufrido una lesión que le impedirá jugar durante una temporadita. Deseamos su pronta recuperación y que pronto le podamos ver de nuevo jugando como solo él sabe hacerlo.

sábado, 6 de octubre de 2012

O Obradoiro cumpre 42 anos no seu momento máis glorioso

Por Mirian Fernández (@mirianfdezv)

O 6 de outubro é unha data digna de ser sinalada no calendario de tódolos obradoiristas. Hoxe cúmprense 42 anos do nacemento oficial do clube e coincide cun dos momentos máis ilusionantes para a parroquia compostelana. Poucos clubes da Liga Endesa teñen unha historia con tantos altibaixos, capaz de sorprender a propios e estraños.

Multitudinario recibimento tralo primeiro ascenso do Obradoiro
(Foto: El Correo Gallego)
Aquel martes de outubro de 1970, os 29 socios fundadores reuníronse nun local da histórica Rúa do Villar coa intención de fundar un clube de baloncesto na cidade. Nace así o Obradoiro Clube de Amigos do Baloncesto. O novo equipo intégrase na Terceira División e tras unha década de loita nas categorías baixas consegue o ascenso á segunda categoría, denominada por aquel entonces Primera B.

A temporada 1981/82 será recordada por sempre como a do primeiro ascenso do Obradoiro á máxima categoría do baloncesto nacional. Convertiase pois no primeiro equipo compostelán en conseguir un ascenso á categoría máis alta dun deporte. Decenas de aficionados acudiron ao aeroporto de Lavacolla para recibir con vítores aos heroes desa gran xesta. Curiosamente, outro dos equipos que logrou ascender foi o Baskonia de Vitoria. Sen embargo, na tempada seguinte xurdiron numerosos problemas económicos e deportivos, o equipo só gañou dous partidos e finalmente descendeu. A este primeiro descenso sumaráselle outra perda máis de categoría en 1984.

Máis o capítulo máis famoso da historia do Obradoiro ten lugar na tempada 1989/90: o playoff de ascenso contra o Júver Murcia. O conxunto murciano logrou a vitoria pero o Obradoiro descubriu a alineación ilegal do xogador Esteban Pérez, que figuraba con pasaporte español aínda que en realidade era arxentino. Tras unha reclamación desestimada pola vía deportiva a protesta trasladouse aos tribunais, o que deu lugar a unha batalla que duraría nada máis e nada menos que 17 anos.Pola súa parte, o equipo encarrila sucesivos descensos de categoría e acuciado polas débedas está a piques de desaparecer. É entón cando unha xestora dirixida por José Ramón Mato e José Ángel Docobo se fai cargo do clube para evitalo seu final e continuar coa batalla xudicial. Precisamente hai seis días cumpríronse vinte anos desta proeza e foron moitos os que botaron en falta unha merecida homenaxe no pasado partido en Sar.

En novembro de 2007 o Tribunal Supremo dalle a razón por fin ao equipo compostelán. A ACB está obligada a readmitilo na máxima categoría do baloncesto español e o clube ten que pagar o canon correspondente á tempada 1990-1991. Comezaba así unha nova era para o Obradoiro.

A partir deste momento os capítulos son por todos coñecidos. A volta á máxima categoría non foi doada, a escaseza económica e a mala sorte cebouse co Obradoiro e finalmente consumouse o descenso. Sen embargo, será recordada como a tempada na que o soño se convertiu en realidade. Un equipo formado en apenas tres meses serviu para demostrar que en Compostela había moitas gañas de baloncesto de élite e un modesto clube que meses atrás atrás competía en EBA convertiuse nun fenómeno social en toda Galicia. Un novo obradoirismo estaba en marcha e con el unha afición que se convertiría fielmente no sexto home.

A platilla actual loitará por sumar outro célebre capítulo
(Foto: Fernando Blanco, El Correo Gallego)
Trala tristura do descenso chegou a éxtase polo ascenso e a consolidación en ACB a pasada tempada. Pero a historia tíñalle preparado un novo obstáculo ao Obradoiro. Estaba obligado a convertirse en Sociedade Anónima Deportiva cun capital social de máis de 3 millóns de euros. E o milagre volveuse obrar. O 31 de xullo deste ano o clube convértese por fin en SAD tralo gran esforzo de empresarios e seguidores que mercaron accións. Sorprendentemente, ningunha Institución Pública se involucrou coa causa. Pero, unha vez máis, volveuse demostrar que no Obra todo é posible.

Hoxe, 42 anos despois e ilusionados cunha nova plantilla que xa conseguiu a primeira vitoria, o Obradoiro pode presumir de seguir sendo o mesmo que os seus fundadores pretendían que fose, un humilde Clube de Amigos. Feliz cumpreanos.

miércoles, 3 de octubre de 2012

Sorteamos as zapatillas de Alberto Corbacho


Trala consecución da quinta Copa Galicia de forma consecutiva por Alberto Corbacho, decidiunos regalar as suas zapatillas, que posteriormente nos asinou con moito cariño.

Que mellor maneira que compartilas coa familia obradoirista.

Xa que temos as duas zapatillas firmadas por Alberto, sortearémos unha zapatilla entre os socios da peña e a outra entre todos os que queirades participar no sorteo

***

elcorreogallego.es
O sorteo para os socios da peña farase entre todos aqueles que teñan abonada a cuota da tempada 2012/2013.

Ainda estades a tempo de facervos socios da peña, e ter máis posibilidades de gañar. Aquí tedes máis información FAITE SOCIO

***

E para os non socios, poderedes participar todos os que se fagan seguidores nosos en Twitter  (@obraiados) e escriban un tuit usando o hashtag #SorteoCorby33. Contactaremos co gañador por MD (Mensaxe Directo).

Para os que non sexan usuarios de Twitter tedes que facervos seguidores do blogue (na barra dereita en "Participar en este sitio") e deixar un comentario nesta mesma entrada cun correo electrónico de contacto, para poder contactar en caso de ser premiado.

En ambos casos numerarémos a todos os participantes e usaremos a aplicación random.org para saber o número do gañador.

O sorteo realizarase o 24 de outubro as 22 h.

¡ MOITA SORTE !

martes, 2 de octubre de 2012

Venda de Lotería De Nadal


Como xa sabedes moitos, temos a Lotería de Nadal xa a venda. Esperamos que compredes algo xa que co pequeno beneficio que deixa tentaremos subvencionar algunha escapada obradoirista lexos do Fontes do Sar, e cun pouco de sorte se cadra ate nos facemos ricos jajaja

Quen queira algunha participación ou queira colaborar con nos vendendo que se poña en contacto á dirección de correo de obraiados@gmail.com

Os talonarios son de 25 participacións cada un, e cada participación son 5 € (1 € donativo para a Peña)

lunes, 1 de octubre de 2012

Tras la pista: Alfonso Sánchez

Por Noemi Moreira (@8nOnO)

El Obradoiro Cab regresa en el 2009 a la máxima categoría del baloncesto español tras varios años de luchas judiciales. Luego de jugar un año en Leb Oro en la temporada 2010/2011, el Obra consigue volver a la ACB después de ganar el play off de ascenso en la cancha del Ford Burgos. Este será ya el segundo año consecutivo del conjunto santiagués en la segunda mejor liga del mundo. Durante estas cuatro últimas temporadas tras el resurgimiento, pasaron por sus líneas de juego grandes jugadores que hoy en día recuerdan con mucho cariño su paso por la capital gallega. Muchos de ellos continúan jugando en España, tanto en la ACB como en categorías inferiores, aunque otros siguen su carrera deportiva fuera de nuestro país como es el caso de Ebi Ere o Stephan Lasme.

A pesar de sus diferentes personalidades, nacionalidades, o características de juego, todos los deportistas tienen algo en común, ser grandes jugadores y grandísimas personas que en mayor o menor medida, han hecho mella en los aficionados obradoiristas. Aún hoy en día se recuerda con mucho cariño en la pista de Sar a exobradoiristas como Kostas Vasileiadis o Paul Davis que cuando pisan la cancha de la “Caldeira”, aunque sea con un equipo rival, se llevan la ovación y muestra de afecto de todos los aficionados.

http://www.elcorreogallego.es
Hoy hemos querido hacer un pequeño homenaje a alguna de esas grandes personas que pasaron por Santiago, para seguir un poco más de cerca su progreso deportivo y sobre todo para saber cómo recuerdan ellos su paso por nuestro Club. En este caso comenzamos siguiendo la pista de Alfonso Sánchez.

Alfonso Sánchez llegó al Obra, después de jugar en el Lucentum Alicante, en la primera temporada del club en ACB. A pesar de estar lesionado aportó grandes momentos al conjunto e hizo emocionar a la afición con su entusiasmo en ayudar al equipo. Pero sobretodo destaca por el gran trato y la gran amistad que mantiene con muchos obradoiristas. Tras su paso por el cuadro santiagués Fon fichó por el Lagun Aro donde, desgraciadamente, sufrió una grave lesión en su rodilla izquierda que lo mantuvo alejado de la cancha de juego. Ya recuperado de su lesión y con muchas ganas de demostrar todo su potencial este exobradoirista ha fichado esta temporada por el Club Ourense Baloncesto.

http://obradoirobasketfoto-fru.blogspot.com.es
A pesar de su larga trayectoria y de jugar en diversos clubes, Alfonso Sánchez recuerda así su paso por Santiago: “Pues jugar en Santiago ,con el Obra, en Sar, es una de las cosas más increíbles de mi carrera deportiva ,saber que cada domingo la ciudad entera se iba a volcar con tu esfuerzo, con tu garra y con tu entrega, independientemente de tu acierto o del resultado global del equipo. Es una afición fiel y noble, y para mi es una motivación extra para cada jugador que tiene el honor de poder vestir y sudar esa camiseta y ese escudo. Firmar un contrato con Obradoiro es firmar un contrato emocional con 6.000 personas, con las que puedes contar en cada partido sintiendo lo que trasmiten por el club.

Yo he tenido la suerte de jugar en canchas difíciles como Pionir (Partizan de Belgrado) , el Oaka Stadium (Panathinaikos) y el Martin Carpena de aquel Unicaja que lo gano todo y son aficiones top en Europa, en las que sin ninguna duda incluyo a la afición obradoirista, todo un ejemplo”

Primeiro partido, primeira victoria